หายาก....กว่าเหรียญรุ่นแรก

หน้าร้าน : Gallery สินค้า : ข่าวสารจากร้านค้า : วิธีการชำระเงิน : ติดต่อร้าน : บทความ

สุราษฎร์ - นครศรี

ลำดับที่เยี่ยมชม

Online: 136 คน

ยินดีต้อนรับ เข้าสู่ : สุราษฎร์ - นครศรี

รายละเอียดร้านค้า

ชื่อร้านค้า

สุราษฎร์ - นครศรี

ชื่อเจ้าของ

นพพล แดงชูใหม่ (เจมส์ สุราษฎร์) ภาณุพงศ์ สิทธิแป้น (โจ ชะอวด)

รายละเอียด

รับเช่า - ให้เช่า - จัดหา พระเครื่อง วัตถุมงคล สายใต้ ด้วยความซื่อสัตย์ รับผิดชอบ และจริงใจ ถ้าจะโทรมาเพื่อมาเช็คราคาพระที่ผมขายไปแล้ว กรุณาอย่าโทรมาถามครับ ขอบคุณครับ

เงื่อนไขการรับประกัน

รับประกันแท้ตลอดชีพ เก๊คืนเต็มครับ

ที่อยู่

ร้านJame bon cafe125/22 ม.1ต.วัดประดู่ อ.เมือง จ.สุราษฎร์ธานี 84000

เบอร์ที่ติดต่อ

094-9991626( เจมส์ สุราษฎร์) 095-4417226 (โจ ชะอวด)

E-mail

noppol_8888@hotmail.com

วันที่เปิดร้าน

12-01-2556 วันหมดอายุ 30-03-2568

ท่านสามารถชำระเงิน ผ่านทางธนาคาร อีแบงค์กิ้ง หรือ ตู้ ATM ตามบัญชี ด้านล่าง
โลโก้	ธนาคาร	สาขา	ชื่อบัญชี	เลขที่บัญชี	ประเภทบัญชี
	ทหารไทย จำกัด (มหาชน)	สุราษฎร์ธานี	นพพล แดงชูใหม่	313-2-62454-9	ออมทรัพย์

วัตถุมงคล: พระเครื่องเมืองนครศรีธรรมราช

หายาก....กว่าเหรียญรุ่นแรก
24-04-2556 เข้าชม : 2477 ครั้ง

[ ชื่อพระ ] หายาก....กว่าเหรียญรุ่นแรก

[ รายละเอียด ] รูปถ่ายพระครูอินโทปมคุณ (พ่ออินทร์ อินฺทมุนี) วัดธรรมเผด็จ หลังประทับยันต์นอโม มีประวัติพ่อท่านมาฝากด้วยครับ ในอดีต มีภูเขาอยู่ลูกหนึ่ง ตั้งอยู่หน้าสถานีรถไฟชุมทางทุ่งสง ชาวบ้านในระแวกนั้นเรียกภูเขาลูกนั้นว่า เขาดีปลี ได้ฟังต่อ ๆ กันมาว่า ถ้าหากผู้ใดขึ้นไปบนภูเขาลูกนี้แล้ว บางคนจะพบเห็นต้นและดอกดีปลีขนาดใหญ่ผิดปกติมากและถ้าใครเก็บดอกดีปลีเพื่อจะนำกลับไปบ้าน ก็จะเกิดอาถรรพ์ เดินหลงทางกลับลงจากภูเขาไม่ได้ ต้องเดินวกไปวนมาอยู่บนภูเขานั้น แต่เมื่อนำดอกดีปลีนั้นตั้งไว้ที่ต้นแล้ว ก็จะพบทางลงจากภูเขากลับลงได้ ชาวบ้านจึงเรียกภูเขาลูกนี้ว่า เขาดีปลี คำว่า “ ดีปลี ” หมายถึง พืชชนิดหนึ่งซึ่งชาวบ้านปักษ์ใต้เรียกว่า ดีปลี มีรสเผ็ดร้อน อยู่ในสกุลเดียวกันกับพริกนั้นเอง มีประโยชน์สำหรับใช้ประกอบเป็นเครื่องปรุงอาหาร เช่น แกงเผ็ด หรือตำน้ำพริก ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๗๐ เจ้าคณะจังหวัดนครศรีธรรมราช ได้ตรวจการคณะสงฆ์ อ.ทุ่งสง ในครั้งนั้น ท่านพระอุดมศีลาจารย์ (ช่วย) วัดโคกหม้อ หรือวัดชัยชุมพล เป็นเจ้าคณะอำเภอทุ่งสง ได้นิมนต์เจ้าคณะจังหวัดนครศรีธรรมราช ตรวจดูสถานที่เชิงเขาดีปลีแห่งนี้ เห็นว่าเป็นสถานที่สมควรจัดให้เป็นที่อยู่ของพระสงฆ์ จึงได้ชวนชาวบ้านที่อยู่ใกล้เขาดีปลีมาประชุมกัน ที่ประชุมตกลงให้สร้างวัดขึ้น ณ ที่นี้ และให้เรียกภูเขาลูกนี้ว่า ภูเขาปรีดี ที่ตั้งวัดก็ให้เรียกว่า วัดเขาปรีดี ชาวบ้านต่างก็มีความสบายใจที่ได้สร้างวัดขึ้น และมีความพอใจกับชื่อของวัดและภูเขาปรีดีดังกล่าว เจ้าคณะอำเภอทุ่งสงในสมัยนั้นได้มอบหมายให้พระครูอินโทปมคุณ เจ้าอาวาสวัดเขากลาย ได้ช่วยพัฒนาวัดเขาปรีดี แห่งนี้โดยส่งพระสงฆ์มาอยู่เป็นผู้นำ ตามทราบชื่อพระสงฆ์นั้น ดังนี้ ๑. พระจัน ๒. พระหนู ๓. พระคล้าย ๔. พระทอง ๕. พระดำ อยู่ต่อมาสมัยพระครูอุดมศีลาจารย์ (เย็น)วัดโคกสะท้อน เป็นเจ้าคณะอำเภอทุ่งสง ท่านได้ส่งพระมหาบุญมี (พระครูจันทวุฒิคุณ) พระประภาส พระเทียบ เป็นเจ้าอาวาส รูปต่อมา แต่สภาพของวัดก็ยังไม่ได้รับการพัฒนาเท่าที่ควร เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๒ พระเทียบได้ลาจากเจ้าอาวาส กลับไปอยู่ที่อำเภอฉวาง ซึ่งเป็นวัดเดิมของท่าน จึงเป็นเหตุให้วัดเขาปรีดีว่างจากเจ้าอาวาส สภาพวัดก็ขาดการพัฒนา กลายเป็นที่กลบอยู่ของพวกมิจฉาชีพ คณะรถไฟทุ่งสง คณะเทศบาลตำบลปากแพรก และคณะผู้มีจิตศรัทธาหลายท่าน ไปอาราธนาพระสงฆ์จากวัดชายนา ซึ่งเป็นสำนักกัมมัฏฐาน อยู่ที่ อ.เมืองนครศรีธรรมราช ซึ่งมีพระครูภาวนานุศาสก์ ( หลวงพ่อแป้น ธมฺมธโร ) เป็นพระอาจารย์ใหญ่ ) ฝ่ายกัมมัฏฐาน ท่านได้ส่งพระสงฆ์ จำนวน ๗ รูป สามเณร ๑ รูป ให้มาอยู่ที่วัดเขาปรีดี เมื่อวันที่ ๒๗ ธันวาคม ๒๕๒๒ นำโดยพระครูจารุวรรณโสภิต สมัยนั้นยังมีชื่อเดิมอยู่ว่า พระชะอ้อน จารุวณฺโณ เมื่อท่านมาอยู่ก็ได้เริ่มพัฒนา โดยถือหลักว่า พัฒนาคน พัฒนาตน พัฒนาวัด และได้กระทำอย่างนี้มาโดยตลอด ด้านการพัฒนาคน ได้เริ่มโครงการบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๒๘ ถึงปัจจุบัน ก็ยังต่อเนื่องกันอยู่มีนักเรียนสมัครบรรพชาแต่ละปีเป็นจำนวนมาก ศรัทธาพ่อท่านอินทร์ น้ำปลายเดือน 11 ในคลองปางปริ่มฝั่ง เกลียวน้ำไหลเชี่ยวกราก ท้องฟ้ามืดครึ้มเหมือนอุ้มเมฆหนาเอาไว้ไม่ไหว แต่ทุกคนก็ไม่หวั่นที่จะมาชุมนุมกันที่ท่าน้ำริมคลองในวันนั้น พ่อท่านอินทร์จากวัดหนองเสม็ด อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นพระสงฆ์นักพัฒนาที่สำคัญรูปหนึ่งในยุคสายน้ำ ในช่วงต้นทศวรรษ 2480ท่านได้เดินเท้ามาฉันเพลที่บ้านคลองปาง ตามการนิมนต์ของกำนันและผู้สูงอายุในชุมชนกลุ่มหนึ่ง คลองปางในทศวรรษดังกล่าวยังไม่มีวัดเป็นของชุมชน ยามมีพิธีกรรมทางพุทธศาสนาคนคลองปางต้องเดินทางไปที่วัดกะโสม หรือวัดบ้านพูน ซึ่งห่างชุมชนไปประมาณ 5-6 กิโลเมตร ทำให้กำนันเกิดไปนิมนต์พ่อท่านอินทร์มาเป็นประธานในการหารือในเรื่องนี้ พ่อท่านอินทร์เป็นพระภิกษุที่มีวัตรปฏิบัติเป็นที่ต้องใจของพุทธศาสนิกชนทั่วไป แต่เดิมท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดเขากลาย และวัดธรรมเผด็จ อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช จากการที่เป็นพระนักพัฒนาและเคร่งครัดในพระธรรมวินัย จึงได้รับการนิมนต์ไปในสถานที่ต่างๆ มิได้หยุด บ้านคลองปางเป็นสถานที่หนึ่งที่พ่อท่านได้รับนิมนต์และเดินทางมาหลายครั้ง ท่านเป็นพระสงฆ์ที่สนใจในสารทุกข์สุกดิบของชาวบ้านทุกคน พบใครก็จะถามถึงความเป็นอยู่ การประกอบอาชีพ ความประพฤติของลูกหลาน การเชื่อฟังพ่อแม่ปู่ย่าตายาย ผู้เฒ่าผู้แก่หลายคนนำลูกหลานมาให้พ่อท่านประพรมน้ำมนต์ขอพร ผูกข้อมือ หากใครมีความทุกข์จากโรคภัยเบียดเบียนหรือประสบกับเคราะห์กรรมในเรื่องใดก็จะเข้าไปเล่าให้พ่อท่านฟัง พ่อท่านก็จะชี้ทางให้เห็นถึงกรรมและการแก้กรรมที่ต้องขยันทำบุญกุศล ทำความดีให้เกิดแก่ตัวเองและคนรอบข้าง ในบางรายที่มีโชคลาภมีความสำเร็จก็จะเข้าไปบอกเล่าพ่อท่านฟังเช่นกัน ซึ่งพ่อท่านจะบอกว่า “เออ ดีแล้วคนรู้ตัวของตัวได้แหละดี จำไว้นะ คนเราเมื่อมีลาภ มียศ ได้รับการสรรเสริญได้ความสุขให้พึงระวังอย่าประมาท อย่าลำพองคะนองตามเพราะฝ่ายตรงข้ามมันคอยติดตามอยู่ จ้องจะเข้าแทนที่อยู่ คือความเสื่อมยศ ความเสื่อมลาภ ถูกนินทา เกิดทุกข์ มันเป็นกฎของโลกอย่างนี้ พระพุทธองค์จึงเรียกว่าโลกธรรม จงมีความสำรวมให้มีสติสัมปชัญญะอยู่เสมอจำไว้นะ” หลังเพลในวันนั้นพ่อท่านก็เรียกกำนันและลูกบ้านทุกคนเขามาล้อมวงรับประทานอาหารเที่ยงด้วยกัน หลังมือเที่ยงกำนันจึงปรารภกับพ่อท่านถึงการที่จะสร้างวัดเป็นของชาวชุมชนคลองปาง ซึ่งก่อนนี้กำนันก็ได้หารือกับพ่อท่านไว้แล้ว และการนิมนต์มาในครั้งนี้ก็เพื่อให้พ่อท่านได้พำนักที่หมู่บ้านแห่งนี้สักช่วงหนึ่ง เพื่อให้การสรางวัดเป็นจริงเป็นจังขึ้นมา ภายหลังการหารือในระหว่างกำนันกับผู้สูงอายุในชุมชนยุติลง กำนันก็พนมมือถามถึงสถานที่ที่จะปลูกสร้างวัด พ่อท่านอินทร์ชี้ไปที่ริมคลองพร้อมบอกทุกคนว่าที่บริเวณนั้นน่าจะเหมาะสม เพราะดูสงบร่มรื่นเป็นศูนย์กลางให้ผู้คนในชุมชนเดินทางมาสะดวก ทั้งพระสงฆ์จะออกไปบิณฑบาตก็ไม่ไกลมากนัก กำนันและชาวบ้านทุกคนเห็นด้วยกับพ่อท่านอินทร์ เดือนถัดมากุฎิขนาดเล็กและศาลาชั่วคราวสำหรับระกอบศาสนาพิธีก็เสร็จลง พ่อท่านอินทร์บอกกับทุกคนว่าการสืบทอดพระศาสนานั้นเป็นหน้าที่ที่ทุกคนต้องช่วยกัน ลูกหลานในหมู่บ้านคลองปางคนใดถึงวัยก็ควรให้เข้ามาบวช การสร้างวัดดำเนินไปอย่างต่อเนื่องโดยแรงงานของชาวบ้าน คราวหนึ่งขณะที่มีการสร้างศาลาการเปรียญในวัดอินทาราม มีการเลื่อยไม้แล้วล่องมาทางคลองปาง ครั้นล่องไม้ถึงท่าน้ำหน้าวัดลูกบ้านก็ช่วยกันลากไม้ขึ้นมาจากลำคลอง โดยควั่นเชือกเจาะไม้แล้วลากขึ้นมาเพื่อทำศาลาการเปรียญ มีไม้ท่อนหนึ่งหน้า 12 นิ้วมีความยาว 6 เมตร แรงคนหลายสิบคนลากเท่าไรก็ไม่เขยื้อน พ่อท่านอินทร์พิจารณาอยู่สักครู่หนึ่งแล้วเอ่ยขึ้นว่า “ออกสักครึ่งแล้วไม้จะขึ้นมา” คนลากดึงไม้ก็ขึ้นมาบนตลิ่งเสียครึ่งหนึ่ง เหลือออกแรงฉุดดึงลากไม้อยู่ราว 4-5 คน พ่อท่านอินทร์ออกเสียง 1-2-3 เป็นสัญญาณให้ออกแรงลาก ไม้ท่อนนั้นก็ขึ้นมาอย่างน่าอัศจรรย์ และเพียงระยะเวลาไม่กี่เดือนศาลาการเปรียญสำหรับประกอบพิธีทางศาสนาก็เสร็จลงอย่างสมบูรณ์ นี่คือเหตุการณ์หนึ่ง ในหลายๆ เหตุการณ์ที่ทำให้หมู่คนเชื่อกันว่าพ่อท่านอินทร์เป็นพระศักดิ์สิทธิ์ และเมื่อมีใครถามท่านถึงเรื่องความศักดิ์สิทธิ์พ่อท่านอินทร์มักจะอธิบายว่า “หากคนเราสุจริตใจ ทำดี ไม่หวังผลตอบแทน ไม่เห็นแก่ตัว ช่วยเหลือผู้อื่น สร้าง ประโยชน์สุขให้เขา ไม่ทำสิ่งชั่วใดๆ ให้ใครเดือดร้อน เมื่อเขาเห็นเราดี เขาก็ชอบ สรรเสริญ เมื่อทุกคนว่าดีกันทุกคน ดีหมด ก็ดีเท่านั้นแหละ เมื่อทุกคนเขาว่าศักดิ์สิทธิ์ มันก็ศักดิ์สิทธิ์เองแหละ หาต้องพักเสกคาถาเสกมนต์อะไร ไม่มีมนต์ มีคาถาวิเศษอะไร มาเสกก็หาดีไม่ เมื่อคนอื่นเขาเห็นว่าไม่ดี ไม่ศักดิ์สิทธิ์ อย่ายกตัวเอง ต้องให้คนอื่น เขายกจึงจะสูงได้จริง” นอกจากเป็นที่พึ่งทางใจของผู้คนแล้วพ่อท่านอินทร์ยังดูแลความเป็นอยู่ของชาวบ้านอย่างใส่ใจ ดังเช่นในช่วงฤดูแล้งก็ได้จัดหาน้ำสะอาดใส่โอ่งไว้ในวัดให้ทุกคนดื่ม เกิดทุกข์ภัยที่ไหนก็จะระดมคนให้ไปช่วย ครัวเรือนใดขาดแคลนข้าวสาร น้ำตาลทราย ก็ให้มาเอาได้ที่วัด นอกจากนั้นพ่อท่านยังมียาสมุนไพร ทั้งที่ปรุงแล้วและเป็นต้นยาไว้ให้ชาวบ้านเอาไปใช้บำบัดความเจ็บไข้ได้ป่วย ยุคสมัยของพ่อท่านอินทร์เป็นยุคที่วัดอินทารามมีความเจริญสูงสุด นอกจากปลูกสร้างเสนาสนะแล้ว พ่อท่านยังได้จัดให้มีเทศน์มหาชาติขึ้นหลายครั้ง ทั้งนี้เพื่อบำรุงจิตให้ชาวบ้านคลองปางได้ใฝ่ในทางกุศล การเทศน์มหาชาติจะจัดโดยกำหนดเอาเวลาหลังจากฤดูทอดกฐินผ่านไปแล้ว ถือเป็นการแสดงธรรมที่เตือนให้บุคคลได้น้อมรำลึกถึงการบำเพ็ญบุญว่าคือความดีที่ยิ่งยวด เพราะมีการเสียสละความเห็นแก่ตัวเพื่อประโยชน์ต่อผู้อื่น เรื่องราวของพระพุทธเจ้าที่เสวยพระชาติเป็นพระเวสสันดร เป็นพระชาติสุดท้ายที่พระองค์ทรงบำเพ็ญพระบารมีครบสิบประการก่อนจะทรงตรัสรู้พระสัมมาสัมโพธิญาณ จึงเป็นที่จดจำของคนเฒ่าคนแก่ที่ยังมีชีวิตอยู่มาถึงทุกวันนี้ พ่อท่านอินทร์เป็นพระนักสร้างอย่างแท้จริง นอกจากสร้างวัดอินทารามแล้วท่านได้เป็นประธานในการจัดสร้างวัดวาอารามหลายแห่ง เช่น วัดเขากลาย วัดเขาโร วัดเขาปรีดี วัดกะปาง วัดลำนาว วัดคลองโลม เมื่อท่านเดินทางไป ณ ที่แห่งใดก็จะมีประชาชนหลั่งไหลมานมัสการพ่อท่าน และบริจาคเงินเพื่อร่วมบุญกุศลมิได้ขาด การจัดสร้างวัดของพ่อท่านแต่ละแห่งก็จะสำเร็จอย่างรวดเร็ว ทั้งนี้เพราะประชาชนเลื่อมใสศรัทธาในตัวพ่อท่านอย่างสูง บรรดาลูกศิษย์มักจะถือว่าพ่อท่านเป็นเทวดามาเกิดช่วยเชิดชูมนุษย์ให้อยู่เย็นเป็นสุข และช่วยจรรโลงพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรือง พ่อท่านอินทร์จำพรรษาอยู่ที่วัดอินทารามอยู่กว่าสิบปี ต่อจากนั้นจึงได้เดินทางไปสร้างวัด อื่นๆ อีกหลายวัดจนกระทั่งมรณภาพ และหลังจากนั้นพ่อท่านคล้ายก็มาเป็นเจ้าอาวาสวัดอินทารามสืบทอดเจตนารมณ์อันแน่วแน่ของพ่อท่านอินทร์ และด้วยความศรัทธาเลื่อมใสต่อพ่อท่านอินทร์ชาวคลองปางจึงได้จัดสร้างรูปปั้นเหมือนของพ่อท่านอินทร์ขึ้นประดิษฐานไว้ที่หน้าวัดอินทารามเพื่อสักการะบูชา นอกจากนั้นคณะกรรมการวัดยังได้จัดสร้างเหรียญวัตถุมงคลของพ่อท่านอินทร์ไว้หลายรุ่น เพื่อหารายได้ทำนุบำรุงวัด และด้วยความศรัทธาว่าพ่อท่านอินทร์เป็นพระศักดิ์สิทธิ์รูปหนึ่งที่มีความเมตตาต่อทุกคน การบนบานศาลกล่าวเพื่อสิ่งประสงค์จึงมีอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน และเสียง ปัง ปัง ของประทัดแก้บนบริเวณหน้าศาลาพ่อท่านอินทร์จึงเป็นเสียงที่เคยไม่จางหายไปจากวัดอินทาราม

[ ราคา ] โทรถาม
[ สถานะ ] โชว์พระ
[ติดต่อเจ้าของร้านสุราษฎร์ - นครศรี ] เบอร์โทรศัพท์ : 094-9991626( เจมส์ สุราษฎร์) 095-4417226 (โจ ชะอวด)

วัตถุมงคล: พระเครื่องเมืองนครศรีธรรมราช